Na początek przewrotnie - czego w tym artykule nie znajdziesz?
Nie będzie tu wyświechtanych porad o tym, jak być „idealnym prowadzącym”. Nie będzie psychologicznych trików, które mają manipulować publicznością. Nie znajdziesz też generycznych haseł, które można przykleić do każdego spotkania.
Co więc będzie? Jeśli stawiasz swoje pierwsze kroki w prowadzeniu spotkań, chcesz poczuć się pewniej, zmniejszyć stres i mieć sprawdzony zestaw praktycznych narzędzi - jesteś we właściwym miejscu.
Po lekturze otrzymasz krótki „narzędziownik” z konkretnymi przykładami i technikami zaczerpniętymi zarówno z mojego doświadczenia jako Product Managera z ponad 9-letnim stażem, jak i z pasji do gier fabularnych RPG, gdzie improwizacja nieustannie przeplata się z przygotowaniem.
Gotowy? To zaczynajmy.
Znasz? Masz łatwiej
Już sam tytuł tego akapitu zdradza sedno. Jeśli dobrze znasz temat spotkania i uczestników, Twoja praca jako prowadzącego staje się dużo prostsza.
Znajomość tematu
Tu nie ma drogi na skróty. Wychodząc w roli prowadzącego, musisz wiedzieć, o czym będzie mowa. Nie oznacza to, że masz być ekspertem - tę rolę często pełnią inni uczestnicy - ale im lepiej orientujesz się w temacie, tym łatwiej:
- ukierunkujesz dyskusję,
- wrócisz na właściwe tory,
- i sprawisz, że spotkanie zakończy się realnym efektem.
Znajomość grupy
Spotkania to nie tylko agenda, ale też ludzie. Im lepiej ich poznasz, tym sprawniej poprowadzisz rozmowę. Pomocne mogą być proste techniki integracyjne, np.:
- Dwie prawdy i kłamstwo - każdy uczestnik mówi o sobie trzy rzeczy, z których jedna jest fałszywa. Grupa musi odgadnąć, która.
- Wiaderkowa lista - każdy wymienia 2-3 rzeczy, które chciałby zrobić przed śmiercią.
Brzmi jak zabawa? I o to chodzi. W grach RPG takie „lodołamacze” stosuje się zawsze na początku nowej historii - pomagają oswoić się z uczestnikami i budują więź.
A co jeśli spotkanie ma być krótkie i intensywne?
Wtedy sprawdzi się prostsza metoda: pamięciowa kolejka imion. Pierwszy uczestnik mówi swoje imię, kolejny powtarza je i dodaje swoje, i tak dalej. To szybkie, a rozluźnia atmosferę. Możesz też zadać lekkie, kreatywne pytanie:
„W ramach rozgrzewki przedstawcie się i powiedzcie w 2–3 zdaniach, jakim owocem dzisiaj jesteście i dlaczego”.
Gwarantuję - stres opada, a uśmiechy same się pojawiają!
Spotlight - każdy ma swoją scenę
W świecie RPG istnieje pojęcie „spotlight” - chodzi o to, by każdy gracz miał czas i przestrzeń na rozwinięcie swojej historii. Podobną zasadę warto przenieść do spotkań. Jak to zrobić?
- Możesz używać minutnika i pilnować proporcji – jeśli jedna osoba mówiła 5 minut, postaraj się dać podobną przestrzeń innym.
- Możesz włączać do dyskusji cichszych uczestników, zadając im pytania albo prosząc o komentarz.
Pamiętaj - spotkanie nie jest monologiem. Twoim zadaniem jest zadbanie, by każdy miał szansę dorzucić coś od siebie. Jeśli zauważysz, że ktoś zdominował rozmowę, masz prawo (a nawet obowiązek) wkroczyć:
- „Dzięki za tę perspektywę. Czy ktoś chciałby coś dodać?”
- „Świetny punkt. Teraz oddajmy głos kolejnej osobie.”
Traktuj spotkanie jak plastelinę - kształtuj je na bieżąco, tak by prowadziło do celu, a jednocześnie dawało przestrzeń wszystkim.
Nie zakładaj - pytaj
Bycie prowadzącym to balans: z jednej strony moderujesz rozmowę, z drugiej - nie możesz być tylko „konferansjerem z listą punktów”. Tutaj przychodzi z pomocą technika ze świata improwizacji - status.
W grach RPG prowadzący często nadaje postaciom różny „status”: niski (brak wiedzy, brak władzy) lub wysoki (ekspert, lider). Dzięki temu łatwiej improwizować, bo wiadomo, jak taka postać powinna się zachować.
Co to oznacza dla Ciebie?
Czasem warto obniżyć swój status i zadać otwarte pytanie zamiast sugerować odpowiedź. Np.:
- „Co o tym sądzicie?”
- „Czy możemy pogłębić ten wątek?”
- „Pozwól, że sparafrazuję Twoją wypowiedź - czy dobrze to rozumiem?”
Taka postawa otwiera nowe ścieżki dyskusji i sprawia, że uczestnicy czują się słuchani.
Improwizacja w praktyce
Improwizacja to nie chaos - to narzędzie, które pomaga otworzyć się na pomysły innych. Dobrym treningiem jest ćwiczenie znane z impro: „Tak, i…”.
Dwie osoby budują krótką historię, a każde zdanie zaczynają od „Tak, i…”. Dzięki temu uczą się podążać za wątkiem partnera zamiast go blokować.
Przykład:
A: „Kupiłem dzisiaj namiot.”
B: „Tak, i pojedziemy na wycieczkę.”
A: „Tak, i weźmiemy termos.”
Zauważ - gdyby ktoś użył „ale”, rozmowa natychmiast straciłaby płynność.
Spróbuj zrobić takie ćwiczenie przed spotkaniem. Potem, w trakcie rozmowy, zamień swoje „ale” na „to ciekawe, powiedz więcej”. Zdziwisz się, jak bardzo zmienia to jakość dyskusji.
Cisza to Twój sprzymierzeniec
Cisza na spotkaniu nie jest wrogiem, wręcz przeciwnie. Krótkie pauzy dają czas na zebranie myśli, wyciszenie emocji i upewnienie się, że temat został wyczerpany.
W praktyce:
- stosuj 5-10 sekundowe pauzy,
- utrzymuj kontakt wzrokowy,
- pozwól uczestnikom „dopowiedzieć” w głowie swoje wnioski.
Na początku może wydawać się to sztuczne, ale szybko zobaczysz, że pauza otwiera drzwi do głębszych rozmów.
Podsumowanie
Skoro przewrotnie zaczęliśmy, to i tak zakończmy.
Zastanów się - czy masz hobby, które może Ci pomóc w pracy? Dla mnie są to gry RPG. Dla Ciebie może to być teatr, sport drużynowy albo wolontariat. Każde z tych doświadczeń rozwija kompetencje miękkie i uczy pracy z ludźmi.
Podziel się w komentarzach - chętnie poznam Twoją perspektywę.
P.S. Improwizacja a przygotowanie
Na koniec ważna uwaga: improwizacja nie oznacza braku przygotowania. Wręcz przeciwnie - solidne przygotowanie daje Ci spokój i przestrzeń do elastycznego reagowania.
Trzy elementy, które sprawdzają się zarówno w RPG, jak i w spotkaniach:
- Szablon przebiegu spotkania - ustal i prześlij agendę z wyprzedzeniem.
- Lista „prawdopodobnych pytań” - nie przewidzisz wszystkiego, ale możesz przygotować zestaw tematów, które mogą się pojawić.
- Dogrywka - jeśli temat się rozrośnie, zapisz kolejne kroki, przypisz odpowiedzialności i wróć do niego w osobnym spotkaniu.
I pamiętaj - wyciąganie wniosków z błędów to nic innego jak kolejny krok w stronę mistrzostwa.
QA Specialist - na czym naprawdę polega praca w zapewnianiu jakości oprogramowania?
Praca Senior Java Developera w zespole cross-technologicznym - doświadczenia i wskazówki
Bezpieczeństwo psychologiczne - niewidzialny system antyawaryjny zespołu technologicznego
Ta publikacja handlowa jest informacyjna i edukacyjna. Nie jest rekomendacją inwestycyjną ani informacją rekomendującą lub sugerującą strategię inwestycyjną. W materiale nie sugerujemy żadnej strategii inwestycyjnej ani nie świadczymy usługi doradztwa inwestycyjnego. Materiał nie uwzględnia indywidualnej sytuacji finansowej, potrzeb i celów inwestycyjnych klienta. Nie jest też ofertą sprzedaży ani subskrypcji. Nie jest zaproszeniem do nabycia, reklamą ani promocją jakichkolwiek instrumentów finansowych. Publikację handlową przygotowaliśmy starannie i obiektywnie. Przedstawiamy stan faktyczny znany autorom w chwili tworzenia dokumentu. Nie umieszczamy w nim żadnych elementów oceniających. Informacje i badania oparte na historycznych danych lub wynikach oraz prognozy nie stanowią pewnego wskaźnika na przyszłość. Nie odpowiadamy za Twoje działania lub zaniechania, zwłaszcza za to, że zdecydujesz się nabyć lub zbyć instrumenty finansowe na podstawie informacji z tej publikacji handlowej. Nie odpowiadamy też za szkody, które mogą wynikać z bezpośredniego czy też pośredniego wykorzystania tych informacji. Inwestowanie jest ryzykowne. Inwestuj odpowiedzialnie.
