Dywersyfikacja portfela inwestycyjnego krok po kroku

Dywersyfikacja jest jedną z najważniejszych strategii, którą powinien stosować każdy inwestor - zwłaszcza początkujący. Mówiąc najprościej, dywersyfikacja oznacza zróżnicowanie swoich inwestycji i uwzględnienie w portfelu inwestycyjnym różnych aktywów w celu zmniejszenia całkowitego poziomu ponoszonego ryzyka. Dywersyfikację można porównać do nie wkładania wszystkich jajek do jednego koszyka. Inwestując w różne akcje, obligacje i inne aktywa, możesz zabezpieczyć się przed zmiennością wartości pojedynczej inwestycji.

Ten artykuł krok po kroku pokaże Ci jak działa dywersyfikacja, dlaczego jest kluczowym elementem budowy stabilnego portfela inwestycyjnego oraz jak możesz zacząć stosować dywersyfikację w swoich inwestycjach. Niezależnie od tego czy oszczędzasz na emeryturę, czy po prostu chcesz pomnożyć swój majątek, nauka dywersyfikacji pomoże Ci podejmować bardziej świadome decyzje inwestycyjne. Zanurzmy się więc w temat i dowiedzmy się jak zdywersyfikować swój portfel inwestycyjny.

Kluczowe wnioski

• Dywersyfikacja rozkłada inwestycje na różne klasy aktywów w celu zmniejszenia ogólnego poziomu ryzyka i zwiększenia stabilności portfela.
• Kluczowe strategie skutecznej dywersyfikacji obejmują dywersyfikację klas aktywów, dywersyfikację geograficzną oraz dywersyfikację branżową lub sektorową.
• Cykliczne przeglądy i korekty portfela, wraz ze zrozumieniem własnego poziomu tolerancji na ryzyko, są niezbędne do utrzymania dobrze zdywersyfikowanej i skutecznej strategii inwestycyjnej.
• Sama dywersyfikacja nie jest w stanie zapewnić doskonałych wyników, dlatego inwestorzy powinni również analizować takie aspekty, jak stosunek ryzyka do zysku czy margines bezpieczeństwa każdej inwestycji
• Dywersyfikacja inwestycji jest strategią stosowaną przez najlepsze światowe fundusze inwestycyjne, jednak inwestorzy powinni wiedzieć dlaczego inwestują w dane aktywo wybierając je w celu dywersyfikacji portfela.

Co to jest dywersyfikacja?

Dywersyfikacja to strategia zarządzania ryzykiem całkowitym portfela inwestycyjnego, która polega na uwzględnieniu w nim różnych składowych o niskim lub zerowym współczynniku korelacji. Innymi słowy - dywersyfikacja to proces dodawania kolejnych aktywów do portfela w celu obniżenia całkowitego poziomu ryzyka inwestycyjnego. Dywersyfikacja portfela inwestycyjnego polega zazwyczaj na zakupie akcji spółek z różnych sektorów, obligacji lub funduszy ETF. Inwestorzy - zwłaszcza początkujący - powinni mieć jednak świadomość, że nawet najlepsza dywersyfikacja nie zniweluje całkowicie ryzyka związanego z inwestowaniem. 

Dywersyfikacja ma na celu zrównoważenie poziomu ponoszonego pomagając inwestorom uniknąć kumulacji wszystkich zainwestowanych środków w jednym aktywie lub na jednym rynku. Jednak nawet odpowiednio przeprowadzona dywersyfikacja nie gwarantuje uzyskania dodatniej stopy zwrotu z inwestycji i nie może w pełni uchronić inwestora przed stratami. Chociaż dobrze zdywersyfikowany portfel może przynieść wyższe zyski w długim terminie i zmniejszyć ogólny poziom ponoszonego ryzyka, nadmierna dywersyfikacja może wręcz doprowadzić do niższych zysków w porównaniu z sytuacją w której inwestor zainwestowałby w akcje jednej lub dwóch dobrych spółek. Mimo to dywersyfikacja pozostaje kluczowym elementem budowy portfela inwestycyjnego ze względu na korzyści w zakresie ograniczenia ryzyka. Co warto więc mieć na uwadze przy dywersyfikacji portfela?

• Dywersyfikacja może zmniejszyć ogólny poziom ponoszonego ryzyka: Rozproszenie inwestycji pomiędzy różne klasy aktywów (akcje z różnych sektorów i branż, określone fundusze ETF itp.) pomaga chronić wartość portfela przed zmiennością rynku.
• Równowaga między zyskami a bezpieczeństwem: Dobrze zdywersyfikowany portfel zawiera mieszankę aktywów o wysokim potencjale wzrostu i aktywów bardziej stabilnych, co gwarantuje, że jeśli jedna inwestycja przyniesie słabe wyniki, inne mogą zrównoważyć potencjalną stratę.
• Globalna dywersyfikacja: Inwestowanie na rynkach międzynarodowych zapewnia dodatkową ochronę, ale wiąże się również z ryzykiem, takim jak wahania kursów walut i niestabilność geopolityczna.
• Unikaj nadmiernej dywersyfikacji: Rozproszenie inwestycji na zbyt wiele aktywów może obniżyć potencjalne zyski i utrudnić zarządzanie portfelem.
• Ryzyko związane z niewłaściwą dywersyfikacją: Słabo zdywersyfikowane portfele, np. koncentrujące inwestycje w podobnych sektorach lub typach aktywów, mogą narazić Cię na większe ryzyko, jeśli wyniki tych obszarów będą słabe.
• Ryzyko i zysk: Inwestorzy powinni wybierać ryzykowne inwestycje tylko wtedy, gdy „zły scenariusz” wydaje się mało prawdopodobny (mierząc potencjalną skalę spadku), a potencjał pozytywnego scenariusza może przynieść znaczne zyski i wydaje się wystarczająco prawdopodobny, aby podjąć ryzyko związane z inwestycją.
• Margines bezpieczeństwa: Zgodnie ze strategią Setha Klarmana, poszukiwanie marginesu bezpieczeństwa oznacza kupowanie aktywów niedowartościowanych (wycenianych poniżej ich wartości wewnętrznej); trudno jest stosować tę strategię w inwestowaniu w fundusze ETF.

Dlaczego warto dywersyfikować inwestycje?

Dobrze przeprowadzona dywersyfikacja portfela inwestycyjnego wymaga starannego doboru zróżnicowanych aktywów, w celu zapewnienia odpowiedniej równowagi pomiędzy poziomem ponoszonego ryzyka, a potencjalną stopą zwrotu. Dywersyfikacja portfela inwestycyjnego ma kluczowe znaczenie, ponieważ pomaga zarządzać ryzykiem i je ograniczać.  Rozkładając środki między różne rodzaje aktywów, takie jak akcje, fundusze ETF, metale szlachetne, a nawet różne branże, można chronić swój portfel inwestycyjny przed negatywnymi skutkami słabych wyników jednej z jego składowych.

Jeśli jedno z aktywów wchodzących w skład portfela przynosi stratę, zyski z innych jego składowych mogą pomóc w stabilizacji wartości całego portfolio. Dzięki odpowiedniej dywersyfikacji, inwestor ma też szansę wykorzystać wzrosty cen wielu aktywów - nie tylko obniża to ryzyko poniesienia głębokich strat, o czym pisaliśmy już wyżej, ale także zwiększa szanse osiągnięcia pozytywnej stopy zwrotu. Dywersyfikacja pomaga więc w budowie bardziej odpornego i zrównoważonego portfela inwestycyjnego.

Jak twierdzi legendarny inwestor i współzałożyciel Oak Tree Capital, Howard Marks, im większe ryzyko podejmuje inwestor, tym wyższy jest nie tylko oczekiwany zwrot z inwestycji, ale także zmienność oczekiwanej stopy zwrotu, a przez to - także potencjał głębokich strat.

Jak zdywersyfikować portfel inwestycyjny?

Dywersyfikacja portfela inwestycyjnego to coś więcej niż tylko inwestycja w wiele różnych aktywów. Proces ten wymaga nie tylko dogłębnego zrozumienia sensu i metod dywersyfikacji, ale także odrobiny strategicznego planowania. Główne strategie dywersyfikacji portfela obejmują rozłożenie inwestycji na wiele klas aktywów, dywersyfikację geograficzną oraz dywersyfikację branżową i sektorową. Strategie te skutecznie pomagają ograniczyć ryzyko inwestycyjne i mogą poprawić wyniki portfela inwestycyjnego.

1. Portfel 60/40

• Budowa: Tradycyjny portfel inwestycyjny złożony w 60% z akcji i w 40% z obligacji.
• Komentarz: Taka budowa portfela inwestycyjnego zapewnia równowagę między potencjalnymi zyskami a ich stabilnością, gdzie akcje generują większość wzrostu wartości portfela, a obligacje zapewniają stały dochód przy ograniczonym ryzyku. Popularny wybór inwestorów o niskim poziomie tolerancji na ryzyko, którzy zbliżają się do emerytury.

2. Portfel na każdą pogodę (Ray Dalio)

• Budowa: Zdywersyfikowany portfel zaprojektowany tak, aby osiągał dobre lub przynajmniej niezłe wyniki w każdych warunkach rynkowych. Powinien być złożony z akcji (30%), obligacji (55%) oraz surowców (15%).
• Komentarz: Portfel Raya Dalio zawiera w sobie aktywa, które pomagają w utrzymaniu wartości inwestycji w różnych warunkach gospodarczych. Kładzie on nacisk na minimalizację strat w okresach spadków koniunktury. Kluczem pozostaje gromadzenie w portfolio nieskorelowanych aktywów o odrębnym potencjale wzrostu wartości.

3. Strategia rdzenia i satelitów

• Budowa: Portfel tworzony jest przez inwestycję podstawową (rdzenia) złożoną zwykle z funduszy ETF połączonej z mniejszymi inwestycjami (satelitami) w aktywa o wysokim potencjale zwrotu i poziomie ryzyka.
• Komentarz: Rdzeń zapewnia stabilność i szeroką ekspozycję na rynek, natomiast inwestycje satelitarne dają szansę na osiągnięcie wysokich stóp zwrotu przy aktywnym zarządzaniu.

4. Dywersyfikacja geograficzna

• Budowa: Strategia polega na doborze do portfela inwestycyjnego aktywów z różnych krajów i regionów geograficznych.
• Komentarz: Dywersyfikacja geograficzna zmniejsza ryzyko związane z konkretnym krajem (gospodarcze lub polityczne). Inwestowanie zarówno na rynkach rozwiniętych, jak i wschodzących może zapewnić zarówno potencjał wzrostu jak i względną stabilność.

5. Dywersyfikacja sektorowa

• Budowa: Rozproszenie inwestycji w różnych sektorach (np. technologia, opieka zdrowotna, energia) pozwala skutecznie obniżyć poziom ryzyka przy jednoczesnym utrzymaniu potencjału wysokich zysków.
• Komentarz: Strategia ta zmniejsza ekspozycję na ryzyko związane z konkretnym sektorem. Gdy jeden sektor gospodarki osiąga słabe wyniki, inne mogą prosperować, równoważąc i stabilizując wyniki portfela.

6. Parytet ryzyka

• Budowa: Strategia polegająca na alokacji kapitału w oparciu o poziom ryzyka, a nie rodzaj aktywów, mająca na celu uzyskanie równego udziału każdego aktywa w ogólnym poziomie ryzyka.
• Komentarz: Strategia ma na celu zmniejszenie poziomu zmienności i ewentualnego spadku wartości portfela poprzez skupienie się na zarządzaniu poziomem ponoszonego ryzyka, a nie tylko na alokacji aktywów. Często obejmuje wykorzystanie dźwigni finansowej w celu zwiększenia potencjalnych zysków.

7. Strategia barbell

• Budowa: Polega na inwestowaniu w aktywa o wysokim poziomie ryzyka, które potencjalnie mogą zapewnić wysokie zyski przy jednoczesnej alokacji kapitału w względnie bezpiecznych aktywa o niskim profilu ryzyku. W tej strategii inwestor ignoruje aktywa o średnim poziomie ryzyka i potencjale wzrostu.
• Komentarz: Inwestor równoważy potencjał wzrostu agresywnej części portfela z zabezpieczeniem w postaci stabilnych inwestycji.

8. Spółki dywidendowe

• Budowa: Inwestowanie w spółki dywidendowe koncentruje się na akcjach spółek o długiej historii wypłat dywidend i zazwyczaj wysokiej, sprawdzonej stopie dywidendy.
• Komentarz: Strategia ta może zapewnić względnie stabilne dochody i długoterminowy wzrost kapitału.

9. Taktyczna alokacja aktywów (TAA)

• Budowa: Dynamiczna strategia, w ramach której inwestorzy aktywnie dostosowują alokację aktywów w celu pełnego wykorzystania warunków rynkowych.
• Komentarz: Krótkoterminowe zmiany w strukturze portfela w oparciu o aktualne czynniki rynkowe zapewniają elastyczność. Podejście to wymaga jednak dokładnej analizy rynku oraz dużej wiedzy. 

Dywersyfikacja klas aktywów

Dywersyfikacja klas aktywów jest fundamentem każdego dobrze zdywersyfikowanego portfela. Inwestowanie w różne klasy aktywów przy niskim udziale pojedynczych instrumentów w ogóle portfela pomaga zminimalizować wpływ słabo prosperujących aktywów na całkowitą stopę zwrotu z portfela. Metoda ta polega na zrównoważeniu unikalnych rodzajów ryzyka i możliwości związanych z różnymi rodzajami inwestycji, takimi jak akcje, obligacje i inwestycje alternatywne.

• Dobrze zdywersyfikowany pod kątem klas aktywów portfel może obejmować mieszankę akcji, obligacji i surowców. Akcje oferują potencjał wysokich zwrotów, ale wiążą się z wyższym ryzykiem, podczas gdy obligacje postrzegane są jako bezpieczniejsze inwestycje.
• Celem dywersyfikacji klas aktywów jest osiągnięcie stóp zwrotu odpowiadających rynkowym, przy jednoczesnym obniżeniu ekspozycji na ryzyko poprzez różny poziom korelacji instrumentów wchodzących w skład portfela.

Dywersyfikacja geograficzna

Dywersyfikacja geograficzna jest kolejną kluczową strategią dywersyfikacji portfela inwestycyjnego. Inwestowanie zarówno na rynkach krajowych, jak i zagranicznych chroni inwestora przed regionalnymi czynnikami ryzyka i zwiększa ogólną stabilność portfela.

• Takie podejście zapewnia kompleksową ekspozycję na globalne trendy gospodarcze, zmniejszając ryzyko związane z wahaniami koniunktury w jednym regionie. Inwestowanie na zarówno na rynkach rozwiniętych jak i wschodzących stwarza możliwość osiągnięcia wyższego potencjału wzrostu, choć wiąże się to z wyższym ryzykiem.
• Gdy rynki rozwinięte oferują stabilność i niższe ryzyko, rynki wschodzące mogą zapewnić znaczne możliwości wzrostu przy jednocześnie większej zmienności stóp zwrotu. Dywersyfikacja geograficzna gwarantuje, że portfel inwestora korzysta z mocnych stron różnych gospodarek, przyczyniając się do dobrze zdywersyfikowanej strategii inwestycyjnej.

Dywersyfikacja branżowa i sektorowa

Inwestowanie w różne branże i sektory ma zasadnicze znaczenie dla ograniczenia ryzyka osłabienia się koniunktury w konkretnej branży. Na przykład dywersyfikacja inwestycji pomiędzy takie branże jak technologia, opieka zdrowotna, usługi komunalne czy dobra konsumpcyjne może chronić portfel w przypadku gorszych okresów poszczególnych branż.

Strategia ta zwiększa dywersyfikację portfela inwestycyjnego przyczynia się do wzrostu jego ogólnej stabilności. Inwestycja w różne sektory gospodarki zapobiega nadmiernej ekspozycji na ryzyko związane z jedną branżą. Podejście to nie tylko zmniejsza ryzyko, ale także pozwala inwestorom wykorzystać możliwości wzrostu w różnych sektorach, co czyni je istotnym elementem dobrze zdywersyfikowanego portfela.

Dywersyfikacja portfela inwestycyjnego - przykład

Oto przykład portfela składającego się z 7 nisko skorelowanych ze sobą klas aktywów, który jest zgodny ze strategią portfela na każdą pogodę. Należy jednak mieć na uwadze, że propozycja ta opiera się na historycznych wynikach poszczególnych klas aktywów i nie może być traktowana jako gwarancja osiągnięcia dodatnich stóp zwrotu w przyszłości. 

1. Akcje amerykańskie - indeks S&P 500 lub Nasdaq 100

• Zapewniają długoterminowy potencjał wzrostu, napędzany przez zyski amerykańskich przedsiębiorstw.
• Historycznie niestabilne, ale zapewniają wysokie stopy zwrotu w okresach ekspansji gospodarczej.
• Przykład: ETF Vanguard S&P 500 (VUAA.UK) lub iShares Nasdaq100 (CNDX.UK)

2. Długoterminowe obligacje skarbowe USA

• Obligacje stanowią bezpieczną przystań w warunkach deflacji lub recesji oraz podczas spadków na rynku.
• Odwrotna korelacja z akcjami zapewnia zwiększoną ochronę wartości portfela inwestycyjnego w okresie recesji.
• Przykład: ETF iShares USD Treasury Bond 20+ (DTLA.UK)

3. Surowce

• Oferują pewną ochronę przed inflacją, przynosząc korzyści w okresach wzrostu cen w gospodarce.
• Historycznie nieskorelowane zarówno z akcjami, jak i obligacjami, co zwiększa poziom dywersyfikacji portfela.
• Przykład: ETF iShares Diversified Commodity Swap ICOM.UK (śledzący indeks Bloomberg Commodity Index)

4. Złoto

• Traktowane jako środek przechowywania wartości oraz zabezpieczenie przed inflacją i dewaluacją waluty.
• Ceny złota poruszają się odwrotnie do poziomu niepewności rynkowej, zapewniając stabilność w czasach kryzysu.
• Przykład: ETF iShares Physical Gold ETF (IGLN.UK)

5. Obligacje zabezpieczone przed inflacją (TIPS)

• Chroni siłę nabywczą środków inwestora w okresach inflacji.
• Zapewnia stabilność dochodu stałego z korektą o inflację, równoważąc portfel.
• Przykład: ETF iShares TIPS (IDTP.UK)

6. Fundusze inwestycyjne rynku nieruchomości (REIT)

• Zapewniają dochód poprzez ekspozycję na nieruchomości i osiągają dobre wyniki w okresie wzrostu gospodarczego.
• Charakteryzują się niską korelacją z akcjami i obligacjami, a jednocześnie przynoszą stały dochód.
• Przykład: ETF iShares Developed Markets Property Yield (DPYA.UK) lub iShares UK Property UCITS (IUKP.UK)

7. Obligacje rynków wschodzących

• Oferują ekspozycję na gospodarki rozwijające się, co pozwala na dywersyfikację portfela poza aktywa skoncentrowane na Stanach Zjednoczonych.
• Umiarkowana korelacja z akcjami rynków rozwiniętych, ale zapewniają wyższą rentowność i potencjał wzrostu w okresie globalnej ekspansji.
• Przykład: ETF iShares J.P. Morgan EM Bond (IEMB.UK)

Dywersyfikacja ryzyka zazwyczaj obejmuje odpowiednią kombinację akcji, obligacji, gotówki, nieruchomości i towarów. W kolejnych akapitach omówimy szczegółowo każdy rodzaj aktywów, analizując ich rolę i zalety w tworzeniu zrównoważonego portfela inwestycyjnego. Warto pamiętać, że istnieje wiele sposobów na dywersyfikację portfela.

Akcje spółek giełdowych 

Akcje spółek giełdowych są istotnym elementem zdywersyfikowanego portfela inwestycyjnego.

• Akcje spółek wzrostowych charakteryzują się potencjałem wysokich stóp zwrotu, wynikającym z oczekiwanego wzrostu zysków lub przychodów przekraczającego średnią branżową. Jednak w porównaniu z innymi rodzajami akcji dostępnych na giełdzie, akcje wzrostowe wiążą się zazwyczaj z wyższym poziomem ryzyka.
• Z kolei akcje spółek typu value są notowane z dyskontem w stosunku do bieżących fundamentów, co sprawia, że są one mniej ryzykowne i zapewniają bardziej stabilne zwroty. 
• Włączenie do portfela akcji spółek z różnych sektorów, takich jak akcje spółek technologicznych, energetycznych, opieki zdrowotnej, spółek o dużej kapitalizacji, spółek o małej kapitalizacji, dywidendowych, wzrostowych czy value, zapewnia kompleksowe wykorzystanie możliwości rynku akcji.

Obligacyjne fundusze ETF

Obligacje mogą stanowić świetne zabezpieczenie przed zmiennością rynku, równoważąc potencjalne ryzyko związane z inwestycją w akcje. Dzięki włączeniu obligacji lub obligacyjnych funduszy ETF do portfela, inwestorzy mogą osiągnąć większą stabilność swoich inwestycji w porównaniu z posiadaniem wyłącznie aktywów o wyższym ryzyku.

• Łatwym sposobem na uzyskanie ekspozycji na aktywa o stałym dochodzie są fundusze typu ETF skupiające się na obligacjach. Oferują one zróżnicowany portfel obligacji bez konieczności zakupu poszczególnych papierów wartościowych. Włączenie obligacyjnych funduszy ETF do portfela inwestycyjnego pomaga w zmniejszeniu poziomu zmienności jego wartości oraz zwiększa ogólną stabilność inwestycji.

Inwestycje alternatywne i metale szlachetne

Inwestowanie w alternatywne klasy aktywów, takie jak surowce, metale szlachetne czy private equity za pośrednictwem funduszy ETF, może znacząco zwiększyć poziom dywersyfikacji portfela. Inwestycje te często charakteryzują się odmiennym profilem ryzyka oraz rozkładem stóp zwrotu oraz mogą pełnić rolę zabezpieczenia przed zmiennością rynku, stanowiąc dodatkową warstwę bezpieczeństwa dla dobrze zdywersyfikowanej strategii.

Dywersyfikacja portfela - praktyczne wskazówki

Budowanie zdywersyfikowanego portfela wymaga strategicznego rozplanowania swoich inwestycji oraz odpowiedniej dozy wiedzy rynkowej. Zrozumienie indywidualnego poziomu tolerancji na ryzyko czy regularne równoważenie portfela również pomagają utrzymać zrównoważony i dobrze zdywersyfikowany portfel inwestycyjny. Poniżej prezentujemy praktyczne wskazówki dla tych inwestorów, którzy chcieliby rozpocząć dywersyfikację swojego portfela inwestycyjnego.

1. Nie koncentruj się nadmiernie na jednym sektorze

Unikaj inwestowania zbyt dużej ilości kapitału w jednym sektorze rynku (np. technologicznym lub energetycznym). Jeśli zacznie on osiągać słabsze wyniki z powodu zmian regulacyjnych lub warunków rynkowych, może to negatywnie wpłynąć na wartość całego portfela. Rozłóż kapitał na różne branże i sektory, aby zmniejszyć ogólny poziom ryzyka.

2. Utrzymuj równowagę pomiędzy profilem ryzyka aktywów w portfelu

Inwestuj zarówno w aktywa o wysokim potencjale wzrostu, jak i w aktywa postrzegane jako bezpieczne (np. obligacje czy metale szlachetne). Akcje często oferują wysokie stopy zwrotu, ale charakteryzują się wysoką zmiennością. Z kolei obligacje czy fundusze ETF o nie oparte zapewniają pewną stabilność w okresach rynkowych spadków. Taka równowaga pomaga uśrednić stopę zwrotu w dłuższym okresie.

3. Myśl globalnie

Tak jak nie powinieneś skupiać się na jednym sektorze, tak warto rozważyć inwestycję w różnych regionach świata. Kiedy rynek w jednym regionie boryka się z problemami, rynki w innych krajach mogą osiągać lepsze wyniki. Przykładem może być sytuacja z drugiej połowy 2024 roku, kiedy polski indeks WIG20 pozostawał pod presją sprzedających, a w tym samym czasie indeks S&P500 notował dynamiczne wzrosty. 

4. Uwzględnij różne klasy aktywów

Rynki poruszają się w cyklach i warto zdawać sobie z tego sprawę. Włącz do portfela inwestycyjnego różne klasy aktywów takie jak akcje, obligacje, surowce czy nieruchomości. Dobrze zbilansowany portfel charakteryzuje się niższą zmiennością i osiąga wyższe stopy zwrotu skorygowane o ryzyko.

5. Regularnie równoważ portfel

Rynki ulegają wahaniom, a alokacja aktywów może odbiegać od pierwotnego planu. Okresowe równoważenie portfela zapewnia, że pozostaje on dopasowany do profilu inwestora. Może to wymagać sprzedaży aktywów, które odnotowały wzrost i reinwestycji w te, które straciły na wartości.

6. Rozważ alternatywy

Oprócz tradycyjnych aktywów, rozważ alternatywy, takie jak private equity, fundusze hedgingowe lub fundusze inwestycyjne nieruchomości (REIT). Mogą one oferować nieskorelowane stopy zwrotu, zapewniając dalszą dywersyfikację.

7. Zacznij od funduszy ETF i skoncentruj się na funduszach indeksowych

Fundusze indeksowe zapewniają natychmiastową dywersyfikację i charakteryzują się niskimi opłatami, co czyni je idealnym elementem zdywersyfikowanego portfela. Aktywa te oferują szeroką ekspozycję rynkową, zmniejszają potrzebę indywidualnego doboru akcji i pozwalają inwestorom czerpać korzyści z ogólnego wzrostu rynku.

8. Rozważ strategię uśredniania kosztów

Strategia uśredniania kosztów pomaga złagodzić negatywne efekty wahań rynku i polega na rozłożeniu inwestycji w czasie. Regularnie inwestując stałe - nawet niewielkie - kwoty, inwestor może obniżyć średnią cenę zakupu danego aktywa, zmniejszając jednocześnie ryzyko zakupu “na górce”.

Tolerancja na ryzyko a dywersyfikacja 

Zrozumienie własnego poziomu tolerancji na ryzyko ma kluczowe znaczenie dla określenia sposobu alokacji inwestycji w różne klasy aktywów. Inwestorzy muszą ocenić własny poziom dyskomfortu w obliczu potencjalnych strat, aby skutecznie dostosować profil ryzyka aktywów branych pod uwagę w budowie portfela inwestycyjnego. Wyższa tolerancja na ryzyko może prowadzić do dużej przewagi aktywów ryzykownych (takich jak akcje) w portfelu, podczas gdy inwestorzy o niższym poziomie tolerancji na ryzyko będą preferować aktywa postrzegane jako bezpieczne, takie jak np. obligacje czy fundusze ETF o nie oparte.

Chociaż dywersyfikacja jest skuteczną strategią obniżenia ogólnego ryzyka portfela inwestycyjnego, nie jest ona pozbawiona potencjalnych pułapek. Nadmierna dywersyfikacja, ignorowanie korelacji i zaniedbywanie okresowych przeglądów wartości portfela to typowe błędy, które mogą osłabić skuteczność zdywersyfikowanego portfela.

Nadmierna dywersyfikacja

Nadmierna dywersyfikacja ma miejsce, gdy inwestorzy lokują kapitał w zbyt dużej liczbie różnych aktywów, co prowadzi do zmniejszenia ogólnej stopy zwrotu. Dywersyfikacja ma na celu zmniejszenie ryzyka, ale nadmierne rozproszenie inwestycji może utrudniać osiągnięcie wysokich stóp zwrotu i osłabiać skuteczność portfela.

Ignorowanie korelacji

Korelacja aktywów odnosi się do tego, w jaki sposób aktywa zmieniają się względem siebie. Korelacje mają więc kluczowe znaczenie dla skutecznej dywersyfikacji.

• Współczynnik korelacji kwantyfikuje tę zależność w skali od -1 (doskonała korelacja ujemna) do +1 (doskonała korelacja dodatnia).
• Oceniając korelacje aktywów, inwestorzy mogą zidentyfikować i połączyć aktywa, które zachowują się odmiennie w różnych warunkach rynkowych, zwiększając stabilność portfela i zmniejszając ogólne ryzyko.

Podsumowanie

Podsumowując, dywersyfikacja jest kluczową strategią budowania zrównoważonego i odpornego portfela inwestycyjnego. Rozpraszając inwestycje między różne klasy aktywów, regiony geograficzne i branże, inwestorzy mogą zmniejszyć ogólny poziom ryzyka portfela inwestycyjnego i zwiększyć osiągane przez niego stopy zwrotu w długim terminie. Kluczowe strategie obejmują dywersyfikację klas aktywów, dywersyfikację geograficzną oraz dywersyfikację branżową i sektorową i odgrywają one istotną rolę w budowie stabilnego portfela inwestycyjnego.

Wybierz IKE najlepsze dla Twojej emerytury

Inwestuj w ponad 5000 akcji i ETF-ów z Europy oraz USA i zyskaj możliwość zwolnienia z 19% podatku od zysków kapitałowych.

Dowiedz się więcej

Należy jednak pamiętać, że dywersyfikacja nie gwarantuje osiągnięcia dodatniej stopy zwrotu z inwestycji. Ponadto, dywersyfikację należy przeprowadzać ostrożnie i po przeprowadzeniu dokładnych badań (między innymi korelacji aktywów, które zamierzamy włączyć do portfela inwestycyjnego), aby nie popełnić błędów strategicznych, tworząc ryzykowne złudzenie bezpieczeństwa. Unikając typowych pułapek można zbudować solidny portfel, który przetrwa próbę czasu. Proces ten wymaga jednak zdobycia odpowiedniej wiedzy oraz czasu potrzebnego na dobór właściwych składników portfela inwestycyjnego. Początkujący inwestorzy, lub osoby nie mające zbyt wiele czasu na naukę i proces doboru aktywów mogą zainteresować się inwestycjami w fundusze ETF, które ze swojej natury oferują zadowalający poziom dywersyfikacji.