DE40: Rekordowe wydatki obronne w Niemczech napędzają rynki 📈

Niemiecki Bundestag w przyszłym tygodniu zatwierdzi rekordowe wydatki obronne o wartości 52 miliardów euro (około 61 mld USD), obejmujące 29 kontraktów dla Bundeswehry. To największa jednorazowa decyzja budżetowa w historii niemieckiej armii, która ma przekształcić ją w najsilniejszą konwencjonalną siłę militarną w Europie. W planach wydatków dominują kluczowe inwestycje: 22 miliardy euro przeznaczone na podstawowy sprzęt i odzież wojskową, 4,2 miliarda euro na wozy bojowe piechoty Puma, 3 miliardy euro na zaawansowane pociski przechwytujące Arrow 3 we współpracy z Izraelem oraz 1,6 miliarda euro na satelity rozpoznawcze, które mają znacząco wzmocnić zdolności wywiadowcze i monitoring przestrzeni.

Skala tych działań jest efektem przyspieszonej modernizacji militarnej, rozpoczętej po pełnoskalowej inwazji Rosji na Ukrainę w 2022 roku. Wówczas były kanclerz Olaf Scholz ogłosił „historyczny zwrot” (Zeitenwende), a obecny kanclerz Friedrich Merz kontynuuje ten kurs z jeszcze większą determinacją, przeznaczając setki miliardów euro na odbudowę zaniedbanych sił zbrojnych i fundamentalną zmianę architektury bezpieczeństwa w Europie. Merz wielokrotnie podkreślał, że celem tych działań jest ochrona wolności przyszłych pokoleń. Podczas niedawnego spotkania z obywatelami, transmitowanego na żywo, stwierdził: „Świat wokół nas całkowicie się zmienił. Chcemy się bronić, by nigdy nie musieć tego robić”.

Rekordowe wydatki Niemiec wpisują się w szerszy kontekst europejskiego wzmacniania obrony w odpowiedzi na rosnące zagrożenia ze strony Rosji. Obejmują zarówno zakupy nowoczesnych systemów obrony powietrznej, jak i rozwój krajowego przemysłu zbrojeniowego oraz pogłębianie współpracy międzynarodowej. Celem jest nie tylko zapewnienie stabilności kontynentu, ale również stworzenie nowoczesnej, dobrze wyposażonej armii, zdolnej do szybkiej reakcji na współczesne zagrożenia. Rekordowa skala inwestycji pokazuje, że Niemcy traktują bezpieczeństwo Europy poważnie i konsekwentnie realizują swój ambitny plan modernizacji sił zbrojnych.

Obecnie obserwowana zmienność na szerszym rynku europejskim. 

Źródło: xStation

Podczas dzisiejszej sesji notowania kontraktów na indeks wyraźnie rosną, odrabiając część wcześniejszych spadków i potwierdzając poprawę krótkoterminowego sentymentu rynkowego. W szerszym ujęciu ceny wciąż jednak poruszają się w obrębie długoterminowej konsolidacji, co oznacza, że mimo bieżącego odbicia nie doszło jeszcze do trwałego wybicia ponad dotychczasowy przedział wahań ani zmiany dominującego układu trendowego

Źródło: xStation

Wiadomości spółkowe:

Akcje Rheinmetall(RHM.DE), Renk(R3NK.DE), Hensoldt(HAG.DE) i innych spółek zbrojeniowych rosną po decyzji niemieckiego parlamentu o rekordowych zamówieniach obronnych o wartości 52 miliardów euro (ok. 61 mld USD). Zamówienia obejmują aż 29 kontraktów na wyposażenie i usługi dla Bundeswehry w ramach planu przekształcenia jej w najsilniejszą konwencjonalną armię w Europie. To największa liczba i najwyższa wartość kontraktów zatwierdzonych jednorazowo w historii Bundestagu, co podkreśla skalę modernizacji sił zbrojnych i napędza entuzjazm inwestorów.

Akcje spółek czystej energii, takich jak Orsted(ORSTED.DK) i Vestas(VWS.DK), rosną po tym, jak federalny sędzia w Massachusetts unieważnił ogólnokrajowy zakaz nowych projektów wiatrowych wprowadzony przez Donalda Trumpa. Decyzja pozwala kontynuować rozwój lądowych i morskich instalacji wiatrowych w USA, dając impuls branży po miesiącach niepewności regulacyjnej.

Thyssenkrupp(TKA.DE) prognozuje znaczną stratę netto w bieżącym roku fiskalnym (październik 2025 – wrzesień 2026) z powodu słabej koniunktury w przemyśle stalowym oraz wysokich kosztów restrukturyzacji, które mają wynieść około 350 mln euro. W efekcie firma spodziewa się straty w przedziale 400–800 mln euro, co wyraźnie odbiło się na nastrojach inwestorów, a akcje spółki spadają podczas dzisiejszej sesji o około 10%. Restrukturyzacja zakłada m.in. zmniejszenie zatrudnienia w zakładach stalowych o 40% (około 11 tys. osób) oraz ograniczenie produkcji stali z 11,5 mln ton do 8,7–9 mln ton, przy jednoczesnych inwestycjach w niskoemisyjne technologie